Göçmen Kuşlar
Hançerlenmiş çatal yürek iki baş
Baş başa vermişler konuşmuyorlar
Yetimce gözlerden savruluyor yaş
Yağıyor dışarıda içli içli kar
Çatal yürek hançerlenmiş bir çift baş
Bir kuş kör kafeste babasız kalır
Kavrulur bir serçe anasızlıktan
Ah gülmeyen gözler yollarda kalır
Dökülür yaşları vefasızlıktan
Bir kuş kör kafeste babasız kalır
Yataklar küf gibi zindan kokuyor
Küsmeler küsmeler ve barışmalar
Bir dost yüreğimde sevgi dokuyor
Ayrılık gözyaşı son sarılmalar
Yataklar küf gibi zindan kokuyor
Herkesle gülünür fakat çilelim
Ağlanmaz herkesle unutma bunu
Dostluk yemininin üstünde elim
Bölmez mi bölmez mi hasret uykunu?
Ve gülmek ki tokat tokat çilelim
Kadehler dolusu baldıran zehri
Gördün, göz kırpmadan nasıl içilir
Bilirsin haldaşım bu zalim şehri
Burada dirilere kefen biçilir
Korkusuz içilir baldıran zehri
Bak körpe ceylanlar nasıl vurulur
Zalim avcı gezer bizim bağlarda
Ceylanları vuran eller de kurur
Bir parça kırmızı kir kalır karda
Yavru ceylanlar bak nasıl vurulur
Hangi dost dikmişti şu tomurcuğu
Bağrımın içinde göverip duran
Ey kara günlerin dertli çocuğu
Senin nabzın mıdır ranzamda vuran
Söyle kim dikmişti şu tomruğu
Ne açmaz gül imiş ah şu bahtımız
Ağarsa mı ola kıpkırmızı tan
Yad elde kuruldu payitahtımız
Hüzün sarayında bir garip sultan
Ne açmaz gül imiş ah şu bahtımız
Artık güneşlerde kara doğuyor
Geçmiyor umudu vuran zamanlar
Hayat yıldırıyor hayat boğuyor
Bilmem kimin için çalıyor çanlar
Güneşler de artık kara doğuyor
Bu yağmur bu yağmur niçin yağar ki
Görmez mi bir çift göz suluyor yeri
Vurulanlara su sunma be saki
Kavrulsun garibin yansın yüreği
Bu yağmur bu yağmur niçin yağar ki
Her seher uzaktan bir horoz sesi
Ne çılgın yalıyor parmaklıkları
Esiyor Yusuf’un kutlu nefesi
Yıkıyor Züleyha kara duvarı
Iraklardan yanık bir horoz sesi
Gel yaralı serçem küsme bahtına
Vurma kayalara allı başını
Anka kuşu olsan geçmem tahtına
Bir sen kaybetmedin can yoldaşını
Yaralı serçem gel küsme bahtına
Ey kara çayımın buğulu kiri
Kıvrıla kıvrıla nere gidersin
Ötelerden eğer sorarsa biri
Bırakmadılar da gelmedi dersin
Kara çayımın ey buğulu kiri
Mahpus ranzam soğuk yüzüne senin
Sahte gülüşleri tercih ederim
Meftunu olmuşum demir kefenin
Sende yaşar, sende ölüp giderim
Mahpus ranzam soğuk yüzüne senin
Gece yine kustu bütün kinini
Her saniye can çek, kıvran, sabah et
Efendi, demirbaş kabul et beni
Mevcut listesinin başına kaydet
Gece yine kustu bütün kinini
Derde sevdalıyım derde vurgunum
Bu sevda düşürür eline cânâ
Hep sürüklenmekten inan yorgunum
Niye kattın gittin seline cânâ
Perişan dağınık ve de bozgunum
Ne çare düşmüşüm diline cânâ
Eyyub’um Yusuf’um hadi Mecnun’um
Amma dayanamam yeline cânâ
Yanmış vurulmuşum, meftun olmuşum
Saçlarının bir tek teline cânâ
Yüklenme bu denli kurban olayım
Yetmez mi savurdun külüne cânâ
Derde sevdalıyım derde vurgunum
Yerine varmamış dileklerimi
Götürün melekler n’olur götürün
Soldurmayın açmış çiçeklerimi
Mevla’dan dertlere derman getirin
Yerine varmamış dileklerimi…
Bütün umutların bittiği yerde
Hayret ölüler de volta atarmış
İnanmazsan civan bak yarıver de
Gönül mezarımda kimler yatarmış
Göster can alıcı o melek yerde
Doğduğum yerlerde vurgun mu oldu?
Sular mı yürüdü memleketime
Soldu, gün görmemiş menekşe soldu
Kaç hançer saplandı safiyetime
Doğduğum yerlerde vurgun mu oldu?
Arasıra kuşum uç üzerimden
Vefasızım amma belki özlerim
Bir de sen oklama ta can yerimden
Gel, bugün de taşma ırmak gözlerim
Kuşum arasıra uç üzerimden
Göç eden kuşların gözleri kara
Dayan gülüm dayan bahar gelecek
Muhabbet ne büyük kapanmaz yara
Ölecek yaralı serçe ölecek
Dönecek mi söyle kuşlar bahara?
Bir güzel düş gibi bir hayal gibi
Sen de git can kuşum, de var sen de git
Dost mezarı içim bulunmaz dibi
Düşersem aklına el aç niyaz et
Belki bir su yürür… İçim çöl gibi…
Mustafa İslamoğlu
|
